Ruby Boleslavsky

Okulary, gruby notes ze wspomnieniami i planami, pierścionek zaręczynowy

Ruby od dziecka wiedziała, że kiedyś będzie uczyć. Nie za sprawą rodziców, czy bliskich krewnych. Wręcz przeciwnie. Dla swoich najbliższych miała być kimś bardziej wyjątkowym. Gdy Ruby bawiła się w szkołę, jej rodzice odkładali pieniądze na studia prawnicze, co było kontynuacją rodzinnej tradycji. Tak jak jej starsze rodzeństwo, Ruby miała zostać jednym z członków rodzinnej kancelarii. Nikt przed nią nie chciał się wyłamać, bo wszyscy mieli zaszczepione aspiracje do osiągnięcia czegoś wielkiego. Ona również, ale nikt nie pytał czego chce od życia. Z góry osądzona za swoje własne plany, musiała opuścić rodzinny dom, gdy tylko osiągnęła pełnoletność. Nie tak wyobrażała sobie wejście w dorosłe życie, ale nie ugięła karku i przyjęła to z podniesionym czołem. Na pewno dzięki wsparciu przyjaciół, którzy tak bardzo różnili się od jej rodziny.

Ruby swój dom odnalazła w Somerton, gdzie po zdobyciu dyplomu, zaczęła pracę w miejscowej szkole. Pełna zapału, otwarta na współpracowników i swoich uczniów, była pewna, że wybrała właściwą drogę. Nie wyobrażała sobie siebie w innej roli i chciała wierzyć, że jest dobrą osobą. Inni dawali jej to odczuć, ale dopiero, gdy poznała jednego z ojców swoich uczniów, w pełni zakosztowała czyjegoś zainteresowania. Trochę naiwnie, zaślepiona uczuciem, które ją zaatakowało, wierzyła w każde słowo mężczyzny, który ślubował wierność innej kobiecie. Chciała, żeby plany wspólnego życia, rzeczywiście się zrealizowały. Czasem dopadało ją zwątpienie w to, że naprawdę jest dobra, ale za każdym razem mijało ono, gdy tylko mężczyzna był blisko. Wszystko bledło przy jego słowie i gestach, dlatego nawet gdy cały świat stawał na głowie, Ruby tego nie zauważała. Tym bardziej, że nic z tragicznych wiadomości nie działo się w bliskim sąsiedztwie. Niestety do czasu, gdy było już za późno na bezpieczną ucieczkę. Ruby otrzymała zapewnienie od swojego kochanka, że zabierze ją z Somerton, ale gdy zamiast z nią, uciekł z żoną i dziećmi, poczuła co to złamane serce.

Pozostawiona na lodzie, w pierwszej chwili była tylko przerażona. Nie chciała opuszczać swojego domu sama i jedynym bezpiecznym wyjściem okazała się szkoła. To w niej Ruby przeżyła te pierwsze najgorsze chwile. Trzymała się z tymi, którzy razem z nią pracowali i kilkoma rodzinami. Wszyscy myśleli, że czas wszystko rozwiąże i ktoś zaprowadzi porządek z tajemniczą chorobą. Mijały dni i tygodnie, niektórzy jej towarzysze w niedoli, postanowili spróbować szczęścia gdzie indziej. Ruby tkwiła w miejscu, bo czuła się w obowiązku zadbać o tych, których miała obok. Nawet jeśli ci odchodzili, zawsze pojawiał się ktoś nowy, więc trwała w szkole i starała się o nią zadbać. Nie było łatwo. Tym bardziej, gdy zaufanie niektórym, odbiło się nie tylko na zapasach. Próby kradzieży, napady zdesperowanych ludzi i zdrady, były tym z czym musiała się mierzyć, gdy inni nie chcieli. Ruby nie szukała tytułów ani pozycji, ale kilka miesięcy po wybuchu epidemii, jej towarzysze jednomyślnie zdali się na nią i zrzucili wszystko na jej barki. Nie odmówiła im, gdy należało podjąć decyzję za wszystkich, ale potem wymusiła stworzenie rady, odpowiedzialnej za dalsze losy ocalałych. Nadal ma decydujący głos, ale wysłuchuje opinii innych i pragnie jedynie dobra całej grupy.

Waga - 55 kg
Wzrost-  175 cm
Choroby - dalekowzroczność

Siła - 10
Prędkość - 15
Zwinność - 15
Przywództwo - 45
Perswazja - 20
Broń palna - krótka - 10
Spostrzegawczość - 20
Oszustwo - 20